Jak stworzyć dziecku idealne warunki do nauki w domu?

Drodzy rodzice bardzo ważne jest abyście w tej sytuacji jaką mamy obecnie stworzyli dzieciom odpowiednie  warunki do nauki w domu.

Zachęcam do przeczytania poniższego tekstu.

 

1. Przed przystąpieniem do nauki proponuję, otworzyć okno i zachęcić dziecko do serii głębokich oddechów dotleniających i wykonania  ćwiczeń gimnastycznych – podskoki, ćwiczenia rozciągające, naprzemienne skłony, przysiady, biegi w miejscu itd. Takie ćwiczenia dziecko może wykonywać za każdym razem gdy poczuje znużenie i zmęczenie.
2.   Zadbajcie by dziecko miało swój kącik do nauki, najlepiej z własnym biurkiem, krzesłem przystosowanym do wzrostu dziecka i prawidłowo ustawionym monitorem komputera.
3.  Zanim zasiądzie do nauki, warto też zadbać, by nic go nie rozpraszało: wyłączyć telewizor, radio, zamknąć drzwi do pokoju, sprawdzić czy nie dochodzą z innych pomieszczeń np. odgłosy świetnie bawiącego się rodzeństwa. Im mniej będzie dookoła rozpraszających bodźców, tym lepiej. Pamiętaj w pomieszczeniu w którym dziecko się uczy powinna panować CISZA. 
4.  Na biurku powinien panować porządek, znajdować się na nim powinny tylko rzeczy aktualnie potrzebne do  pracy.
5. Gdy się zmęczy nauką, jego koncentracja osłabnie. Dlatego najlepiej jest, by robiło w czasie uczenia krótkie 10-15-minutowe przerwy np. na zjedzenie czegoś czy inną mało absorbującą aktywność. Warto też zadbać, aby w zasięgu ręki stała butelka lub szklanka z wodą.
6. Jeśli dziecko uczy sie, nie przeszkadzaj mu. Nie pozwól też, by robiło to rodzeństwo.
7. Na atmosferę do nauki wpływa ilość książek w domu oraz nastawienie rodziców do szkoły i edukacji. Im bardziej RODZICE wspierają dziecko w nauce, tym lepsza jest atmosfera do uczenia się i motywacja dziecka.
8.  Bądźcie gotowi do pomocy, jeśli dziecko tego potrzebuje. Nie naciskajcie jednak, jeśli o to nie prosi. Czasem lepiej je zostawić, by rozwiązało problem samo. Nie jest jednak dobrze, jak dziecko ma poczucie, że jest ze swoimi szkolnymi problemami samo.
9. Dyskretnie jednak sprawdzajcie, czy rzeczywiście się uczy.
10. W młodszych klasach sprawdzajcie czy dziecko odrobiło wszystko co było zadane, sprawdźcie też czy zadania wykonane są prawidłowo. Miejcie jednak świadomość, że w życiu każdego rodzica przychodzi czas, że musi pozwolić dziecku podejmować pewne decyzje samodzielnie, a na pewno trzeba pozwolić mu samodzielnie się uczyć i ponosić konsekwencje swoich wyborów.
11.  Nigdy nie zapominajmy jednak o  jednym potężnym narzędziu. Pochwała za pilną naukę skutecznie dodaje dziecku skrzydeł.

                                                           Życzę powodzenia pedagog szkolny – Danuta Wasik

 

 

Każdy uczy się inaczej -   jak usprawniać proces uczenia się dzieci?

      Drodzy rodzice, we wczesnych okresach życia  (mniej więcej do 10/12 r.ż) każde dziecko formuje swój oryginalny zestaw narzędzi poznawczych. W wyniku tego pewne kanały percepcyjne są dla danego dziecka bardziej naturalne od innych.

Nie wszyscy przyjmujemy i kodujemy wiadomości w ten sam sposób. Każdy z nas odruchowo  uaktywnia preferowany zmysł  albo zmysły i w ten właściwy sobie sposób odbiera i przekazuje informacje. Preferowany kanał sensoryczny determinuje naszą osobistą strategię uczenia się.

Nauczanie uwzględniające predyspozycje percepcyjne polega na angażowaniu wszystkich zmysłów w proces uczenia. Istotą nauczania wielozmysłowego jest to, że im większą liczbą kanałów sensorycznych (zmysłów) nowa informacja dotrze do kory mózgowej, tym większe będą  szanse, że materiał zostanie trwale zapamiętany.

Nauka wielozmysłowa sprzyja aktywizowaniu potencjalnych możliwości, które tkwią w każdym dziecku. Wykorzystywanie   oraz stymulowanie poszczególnych zmysłów pomaga dzieciom lepiej się uczyć, pokazuje sposoby wykorzystania różnych zmysłów i rozwija umiejętności samodzielnego uczenia się.

Warto przyjrzeć się, który zmysł jest dominujący u dziecka, ale warto rozwijać wszystkie zmysły, aby dziecko mogło uczyć się wielozmysłowo.

Przedstawię Państwu, czym wyróżniają się osoby o dominującym zmyśle oraz jak usprawniać poszczególne systemy, a tym samym jak pomóc dzieciom lepiej się uczyć.

WZROKOWCY

UCZĄ SIĘ WIDZĄC INFORMACJE

• Cenią porządek wokół siebie, zazwyczaj są opanowani.
• Opowiadają obrazowo, mają trudności z odtwarzaniem z pamięci rzeczy, które tylko słyszeli.
• Charakteryzuje ich duża ilość ruchów mimicznych wokół  oczu: mruganie, unoszenie brwi itd..
• Chętnie korzystają z kolorowych plansz, wykresów, obrazków, zdjęć itd..
• Lubią obcować z kolorem i kształtem.
• Lubią zadania wymagające rysowania, odwzorowywania, pisania.
• Lubią notować, przygotowywać mapy myśli.
• Wolą samodzielnie czytać polecenia niż ich słuchać.
•  Dekoncentrują się w nieładzie oraz gdy coś przyciąga ich wzrok (np. ruch).

 

ĆWICZENIA STYMULUJĄCE SYSTEM WZROKOWY

• Układanie puzzli, budowanie z klocków.
• Klasyfikowanie przedmiotów wg wielkości koloru kształtu.
• Łapanie piłki w pozycji stojącej, siedzącej,  stojącej na jednej nodze itd..
• Obserwowanie otoczenia – prosimy o wskazanie różnic, nazywanie cech.
• Oglądanie a następnie samodzielne układanie historyjek obrazkowych.
• Rzucanie do celu.
• Zabawa ,,zgadnij co zniknęło”  - zgadywanie, który przedmiot, zabawka, czy obrazek został schowany.

SŁUCHOWCY

UCZĄ SIĘ SŁYSZĄC INFORMACJE

• Lubią się uczyć,  słuchając historyjek, bajek, dialogów.
• Powtarzają na głos to,  co usłyszą, lubią dużo mówić, opowiadają z łatwością.
• Często mówią do siebie, albo opowiadają sobie, co kolejno trzeba wykonać.
• Lubią pracować w grupach, czy w parach, kiedy można wspólnie rozmawiać, śpiewać.
• Nie lubią kolorować, pracować w książkach.
• Potrzebują słownych instrukcji.
• Lubią piosenki, rymowanki, teksty rytmizowane.
• Dekoncentrują się w hałasie.

 

ĆWICZENIA STYMULUJĄCE SYSTEM SŁUCHOWY

• Gra na instrumentach, słuchanie muzyki np. muzyki poważnej przez dziecko w trakcie uczenia się, może też śpiewać, rymować określone partie materiału.
• Masowanie, opukiwanie głowy opuszkami palców przed przyswajaniem nowego materiału.

 

KINESTETYCY

UCZA SIĘ ANGAŻUJĄC MOTORYKĘ DUŻĄ

• Lubią się uczyć, wykonując różne ruchy i reagując całym ciałem, lubią zadania wymagające poruszania się.
• Zapamiętanie nowego materiału ułatwia im łączenie słowa z ruchem.
• Cechuje ich wysoka żywiołowość i silne emocje.
• Chcą natychmiast przystępować do realizacji polecenia.
• Lubią bezpośrednie zaangażowanie, gry, symulacje itp.
• Dekoncentrują się na wymuszonych pozycjach statycznych , gdyż wówczas dużo energii wkładają w to, żeby ograniczyć  swoją ruchliwość.

 

ĆWICZENIA STYMULUJĄCE SYSTEM KINESTETYCZNY

• Poruszanie się podczas nauki.
• Chodzenie, bieganie, gimnastyka naprzemienna (dotykanie prawym łokciem do lewego kolana i  na zmianę), turlanie się po podłodze.
• Automasaż  - zachęcanie zwłaszcza młodsze dzieci do wykonywania masażu, np. ,,budzenie swojej głowy przed zajęciami” – uciskanie głowy, masowanie głowy, twarzy, szyi, ramion, nóg itp.
• Taniec przy muzyce, odgrywanie pantomimy na zadany temat.
• Żonglowanie (rzucanie i chwytanie różnych przedmiotów, piłeczek obiema rękami, jedną ręką.

 

DOTYKOWCY

UCZĄ SIĘ ANGAŻUJĄC MOTORYKĘ MAŁĄ

• Lubią się uczyć, angażując dłonie i palce, odbierając doświadczenia dotykowe na poziomie rąk.
• Lubią zadania wymagające manipulacji na przedmiotach.
• Dużo i żywo gestykulują.
• Najlepiej uczą się w spokojnym otoczeniu, ważne dla nich są pozytywne emocje osób, z którymi pracują.
• Potrzebują wielokrotnie zapisywać (czasem w sobie właściwy sposób) nowe słowa, zwroty.
• Dekoncentrują się, gdy nie mogą używać dłoni i palców.

ĆWICZENIA STYMULUJĄCE SYSTEM DOTYKOWY

• Malowanie mokrym palcem po kartce, szybie, czy innej powierzchni lub malowanie całymi dłońmi.
• Dotykanie dłońmi różnych faktur ( szorstkie, gładkie itp.); dotykanie różnych przedmiotów, np. zimnych, ciepłych, śliskich, chropowatych, puszystych, gładkich, kłujących, twardych, miękkich, szeleszczących podczas uczenia się – ważne jest angażowanie dłoni.
• Gniecenie papieru, wyrywanie kartek ze starych gazet, szeleszczenie nimi  i ich gniecenie.
• Wymachy rąk, zaciskanie/otwieranie dłoni.
• Ruchy  separacyjne palców (łączenie poszczególnych palców dłoni, spacerowanie palcami po stole, uderzanie palcami  w blat itd.)
• Rysowanie/ pisanie w powietrzu, na plecach kolegi itd.
• Przepisywanie notatek.  

 

Opracowano na podstawie – Metody twórczego rozwiązywania problemów. Ćwiczenie kreatywności. Autor: Marta Kotarba – Kańczugowska

Pedagog szkolny – D. Wasik

 

 

Zasady i higiena pracy przy komputerze

 

 

Obecna sytuacja w jakiej się znaleźliśmy wymaga od nas wszystkich zmian, również tych dotyczących sposobu i warunków pracy. Musicie m.in. spędzać dużo więcej czasu przed ekranem komputera, niż dotychczas. Z dbałości o wasze zdrowie, prosimy byście jeszcze raz przypomnieli sobie higieniczne warunki pracy przy

komputerze. W związku z tym, przeczytajcie uważnie poniższe informacje.

 

1. Ekran monitora znajdować się powinien na tle ściany bez okien, bokiem do okna, ale w odległości nie mniejszej niż 1metr. Monitor należy tak ustawić, by żaden fragment okna nie odbijał się od ekranu.
2. Stanowisko pracy powinno być oświetlone światłem rozproszonym nie powodującym  olśnienia. Im mniej światła zewnętrznego pada na szybę monitora, tym lepiej.
3. Człowiek przy komputerze powinien siedzieć tak, by mniej więcej górna krawędź monitora  znajdowała się na wysokości jego wzroku. Stopy powinny dotykać podłoża całą swoją powierzchnią. Oparcie należy dopasować do kształtu pleców (powinno być lekko wygięte do przodu i podpierać mocno odcinek lędźwiowy kręgosłupa).
4. Monitor powinien być ustawiony na wprost oczu, tak by jego górna krawędź znajdowała się  kilka centymetrów powyżej linii wzroku. Klawiatura - Powinna być ustawiona ok. 10–15 cm od krawędzi biurka, by było miejsce na nadgarstki. By chronić nadgarstki, warto położyć specjalną podkładkę.
5. Siedzisko powinno znajdować się na takiej wysokości, by stopy  były oparte płasko na podłodze, a kolana ugięte pod kątem prostym. Oparcie należy dopasować do kształtu pleców (powinno być lekko wygięte do przodu i podpierać mocno odcinek lędźwiowy kręgosłupa).
6. Najlepiej, by blat znajdował się na wysokości łokci osoby pracującej. Biurko powinno być na tyle szerokie, by móc umieścić monitor w odpowiedniej odległości na wprost oczu. 

  

           Propozycje ćwiczeń przed komputerem :

 

1. Przechyl głowę w stronę każdego z ramion.( kilka razy )

2. Przechyl głowę w kierunku ramion patrząc za siebie.(kilka razy)

3. Wyciągnij ręce do przodu. ( potrzymaj przez kilka sekund ok.10 )

4. Podciągnij kolana i przyciągnij do torsu. (powtórz kilka razy)

5. Załóż ręce za krzesło i napnij mięśnie. ( potrzymaj przez kilka sekund )

6.  Po każdej godzinie pracy rób 5 – 10 minutową przerwę. W przerwach należy odpocząć od 

    pozycji siedzącej. Powinno się wykorzystać przerwę w taki sposób aby całe ciało odpoczęło

    od pracy  przy komputerze. W czasie przerw nie gramy w gry komputerowe.

7.  Przy komputerze nie jemy i nie pijemy. Utrzymujemy porządek na swoim stanowisku pracy.

 

                             Dziękujemy, że uważnie przeczytaliście nasze ,,dobre rady ”

                                       Powodzenia i nie zapominajcie o odpoczynku

 

 

                                                                                                            Pedagodzy szkolni