Jak motywować dziecko do nauki zdalnej

 

W związku z częstymi pytaniami Rodziców o to, jak motywować dziecko do nauki zdalnej i jak wspierać dziecko w tym trudnym czasie,  przedstawiam kilka praktycznych wskazówek, mając nadzieję, że okażą się one przydatne i sprawią, by dziecku ,,chciało się chcieć” uczyć.

 

1.Utrzymujmy jasny, stabilny harmonogram dnia

Pomimo, że uczniowie nie przychodzą do szkoły, warto utrzymywać harmonogram, który obowiązywał wcześniej. Dobra organizacja czasu nauki pomaga zmobilizować się do pracy. Ponadto utrzymanie codziennej rutyny wpływa pozytywnie na poczucie bezpieczeństwa dzieci. Pomagajmy dzieciom planować czas. W tym planie uwzględnijmy czas na naukę, czytanie książek, ale i aktywność fizyczną, obowiązki domowe, rozrywkę i odpoczynek. Pomóżmy też dziecku zorganizować warunki do nauki.

 

2.Ustalmy cel nauki

Często się nie zastanawiamy, jaki cel przyświeca temu co robimy. Tymczasem to bardzo ważne by się zastanowić i to już od najmłodszych lat. Rozmowa na ten temat może wspomóc w rozwoju nasze dziecko. Warto określić jakie dziecko ma cele w związku z nauką. Odpowiedź na pytanie: dlaczego się uczę, to bardzo istotna informacja dla dziecka. Warto by uświadomiło sobie, że czas poświęcony na naukę, będzie zbliżał go do innego, wyższego celu – własnego, a nie narzuconego z zewnątrz.

 

3.Zadbajmy o potrzeby dziecka

Czasami to, co wydaje nam się brakiem motywacji do nauki, wynika z braku zaspokojenia potrzeb dziecka min. potrzeby ruchu, odpoczynku, czy bezpieczeństwa. Zwłaszcza na potrzebę bezpieczeństwa powinniśmy zwrócić szczególną uwagę, zwłaszcza, że w ostatnim czasie i nasze (dorosłych) poczucie bezpieczeństwa mogło zostać naruszone. Dzieci obserwują nas i to, jak my radzimy sobie z tą szczególną sytuacją w jakiej się znaleźliśmy, może być inspiracją dla naszych dzieci. Dlatego zachowujmy spokój i bądźmy przykładem odpowiedzialnego zachowania. Rozmawiajmy o tym, że i my dorośli też przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, żeby sobie z nimi poradzić.

 

4. Wypracujmy dobre nawyki

Warto poświęcić czas na tworzenie dobrych nawyków. Nawyk to działanie, które wykonujemy bez wysiłku. Gdy w młodym wieku zadbamy o kształtowanie dobrych nawyków, to zaprocentuje nam to w dalszym życiu. Często brak motywacji do nauki, to nawyk. Można to zmienić i pracować nad tym jak najwcześniej. Dziecko, które się czuje zrozumiane, ma poczucie wsparcia, lepiej i skuteczniej motywuje się do pracy. Ważne jest by materiały do nauki były w odpowiedniej formie, najłatwiej przyswajalnej przez dziecko i adekwatne do jego wieku.

 

5.Szukajmy wsparcia dla siebie

Warto poszukać również wsparcia dla siebie, czyli być w kontakcie z nauczycielem, wychowawcą, zgłaszać mu wszelkie wątpliwości, zadawać pytania. W razie potrzeby również zgłaszać problemy do pedagoga lub dyrekcji szkoły.

 

6. Chwalmy dziecko za wysiłki

Ciężko jest zabrać się za coś ,czego nie lubimy, wówczas wyniki naszej pracy też nie będą najprawdopodobniej dobrze ocenione. Warto zauważać postępy i chwalić dziecko za wysiłek, a nie tylko za efekt końcowy. Warto w tym celu zapoznać się z poradnikiem pt.,, Jak chwalić dziecko”.

 

7.Wspierajmy koncentrację i uwagę u dziecka

Przede wszystkim ograniczmy bodźce – zadbajmy, by nic dziecka nie rozpraszało. Stosujmy zasadę ,,czystego biurka”, czyli na biurku leży tylko to, co jest potrzebne w danej chwili do pracy. To pomaga się skupić na czynności wykonywanej w danej chwili.

 

8. Zadbajmy o systematyczną i samodzielną pracę dziecka i pozytywną własną postawę

Warto nie dopuszczać do zaległości i nawarstwiania się materiału do przerobienia. Trudno jest w jeden wieczór nadrobić zaległości powstałe z kilku dni. Kiedy naukę rozłoży się w czasie, wówczas okazuje się, że opanowanie materiału nie jest tak trudne i czasochłonne, jak się obawialiśmy. Dzieci zachęcane do systematyczności zauważą, że przyswajanie wiedzy stopniowo i małymi partiami jest bardziej efektywne i nie wymaga zbyt dużego wysiłku. Umysł, który regularnie ćwiczy, łatwiej przyswaja informacje i zapamiętuje je. Wprowadzenie dyscypliny w uczeniu się, pomaga nam być systematycznym, również w innych dziedzinach życia.

Wzmacniajmy również samodzielność u dzieci, nie wyręczajmy ich w odrabianiu lekcji. W sytuacji, gdy dziecko prosi o pomoc, udzielmy wskazówek, ale nie podawajmy gotowych odpowiedzi. Uczmy, że dziecko jest odpowiedzialne za odrobienie prac domowych i swoją naukę. Samodzielne wykonywanie pracy uczy tej odpowiedzialności, ale i też dostarcza satysfakcji, wzmacnia wiarę we własne siły.

Czego nie powinniśmy robić :

- nie porównujmy do starszego, czy młodszego rodzeństwa lub kolegów/koleżanek

- nie straszmy, nie krytykujmy, piętnowanie, czy wyśmiewanie niepowodzeń nie jest żadnym hartowaniem charakteru, szczególnie u wrażliwych dzieci

- nie stawiajmy wymagań ponad możliwości dziecka.

 

Życzę dobrego porozumienia i nastawienia w motywowaniu dziecka, podczas nauki zdalnej.

Pamiętajcie Państwo,że zawsze możecie liczyć na pomoc i wsparcie pracowników szkoły.

                                                                 

 

Pedagog szkolny – Ilona Ćwiklińska

 

 

Opracowanie na podstawie porad psycholog Agnieszki Idźkowskiej – Guz